Ποτοποιία Βαρβαγιάννη

Ώρες-ώρες στον ΑΙΟΛΟ μας πιάνουν τα υπαρξιακά μας (συνήθως αργά τα βράδια) και ρωτάμε τους εαυτούς μας ( ή ο ένας τον άλλο για να είναι πιο διαδραστικό και να λέμε ότι κάνουμε meeting ) με το τί τελικά ασχολούμαστε. Με το κρασί; Γενικά με το αλκοόλ; Ή μήπως ασχολούμαστε απλά με ανθρώπους / οικογένειες που μας γοητεύουν και μας αρέσει να ρουφάμε στη ζωή μας τις δικές τους στάσεις ζωής; Οικογένεια Βαρβαγιάννη. Αν το ούζο ήταν κρασί, τότε η Λέσβος θα ήταν Βουργουνδία, άρα η Ποτοποιία Βαρβαγιάννη θα ήταν το Domaine Meo-Camuzet. Εκατόν πενήντα χρόνια εμπειρίας, να χαϊδεύουν το χαλκό με σεβασμό. Προσοχή στο να μη μείνει και η παραμικρή λεπτομέρεια στη τύχη. Παραγωγή ενός αριστουργηματικού αποστάγματος με γνώση κι ένστικτο. Παραίτηση από κάθε στόμφο. Αν η ζωή ήταν αγγελικά πλασμένη, αποκλείεται να ήμασταν μακριά από μια φιάλη Ούζο Βαρβαγιάννη ούτε και για μια στιγμή.